Het Noord-Italiaanse Ravenna was in de vijfde en zesde eeuw hoofdstad van het West-Romeinse Rijk. Aan die bloeiperiode, waarin kerken als de San Vitale en de Sant’Apollinare in Classe met hun wereldberoemde mozaïeken werden gebouwd, dankt Ravenna zowel haar naam en faam als het imago dat er na die tijd niet noemenswaardigs meer heeft plaatsgevonden. In haar lezing toont Mariëtte Verhoeven een ander Ravenna, namelijk als een plek van transformatie en herinnering. Aan de hand van zowel de beroemde monumenten en hun decoratie als de minder bekende lokale geschiedschrijving laat Verhoeven zien dat bij elke verandering in later eeuwen het roemrijke vroegchristelijke verleden een grote rol bleef spelen.

Mariëtte Verhoeven is kunsthistorica en werkzaam als onderzoeker en docent bij het Radboud Institute for Culture and History (RICH) aan de Radboud Universiteit. In 2010 promoveerde zij op een proefschrift getiteld The Early Christian Monuments of Ravenna: Transformations and Memory dat in 2011 bij uitgeverij Brepols verscheen. Verhoevens specialisme is de geschiedenis van vroegchristelijke en Byzantijnse architectuur. Momenteel richt haar onderzoek zich voornamelijk op het Byzantijnse erfgoed van Constantinopel, het huidige Istanbul. N.B. Voorafgaand aan de lezing vindt de jaarlijkse Assemblea Generale plaats. De jaarvergadering vangt aan om 19.30 uur.