Elke bloemlezing van de klassieke Italiaanse poëzie begint tegenwoordig met het Zonnelied (ook wel Lied van de Schepselen genaamd) van Franciscus van Assisi. Het is een van de vroegste (ca. 1225) en tevens een van de bekendste teksten uit de Italiaanse literatuur, met een verrassend verbindend vermogen: geliefd bij mensen van zeer verschillende oriëntatie en achtergrond.

Het Zonnelied is op het eerste gezicht een vrij eenvoudige, min of meer voor zichzelf sprekende tekst, die weinig nadere toelichting behoeft. Maar de imponerende bibliografie over dit gedicht weerspreekt deze indruk, en vormt impliciet een uitnodiging tot een nadere kennismaking.

In deze lezing zal de context worden geschetst waarin het Zonnelied ontstond, en zullen de verschillende manieren waarop de tekst in oude en in nieuwe tijden is verstaan, aan een nader onderzoek worden onderworpen.

Paul van Heck was tot zijn pensionering hoofddocent Italiaanse letterkunde aan de Universiteit Leiden. Hij heeft gepubliceerd over een breed scala aan onderwerpen, vooral op het gebied van de Italiaanse politieke literatuur en poëzie. Zijn laatste publicatie in boekvorm was een becommentarieerde kritische editie van de Discorsi sopra gli Annali di Tito Livio van de Napolitaanse historicus en filosoof Pietro Giannone (Turijn 2019).

In 2024 verschijnt een geheel geactualiseerde versie van zijn Nederlandstalige uitgave van Niccolò Machiavelli’s Discorsi.